In de Hanekap was het vanavond erg druk, want Sinterklaas bracht er een bezoek aan Femma Lutlommel. Ongeveer dertig kinderen verzamelden zich, sommigen met een bonzend hart, anderen met ogen vol verwachting, allemaal klaar voor dat ene magische moment: de Sint in het echt zien.
Toen hij binnenstapte klonken er meteen heel vertrouwde melodieën: "Sinterklaasje kom maar binnen". Sinterklaas knikte trots, duidelijk onder de indruk van de jonge zangers.
Daarna gingen alle kinderen die het durfden bij Sinterklaas zitten. Ze zongen luid en vol overgave "Zie ginds komt de stoomboot".
Daarna kwam hét moment waar velen op wachtten: de kinderen mochten in het grote boek van Sinterklaas kijken. Tussen dikke, goudgerande pagina's vonden ze foto's van de Sint toen hij zelf nog klein was, oude liedjes en natuurlijk de namen van alle aanwezige kinderen. Fluisterende stemmetjes, grote ogen en kleine vingers die voorzichtig over de bladzijden gleden: het voelde alsof ze even in een echt geheim keken.
Maar het werd nog veel leuker, want de kinderen veranderden in hulppieten-in-opleiding. Ze leerden hoe je een Spaans applaus geeft, snel en ritmisch, en daarna mochten ze verschillende opdrachten uitvoeren: op een smalle lijn lopen, pakjes doorgeven zonder ze te laten vallen, en zelfs pakjes in een schoorsteen werpen alsof ze op echte daken stonden.
Het absolute hoogtepunt was misschien wel de estafette, waarbij de kinderen het opnamen tegen de papa's, mama's, oma's en opa's. Wie het snelst een bord met snoep kon vullen, won eeuwige roem, luid gejoel en een hoop plezier.
Als kers op de avond kreeg iedereen een snoepzakje met een cadeautje mee naar huis. Een avond die smaakte naar chocolade, gevuld met traditie, spel en kinderlijk geluk.
Reactie plaatsen
Reacties