Gisteravond vulde CC De Adelberg zich met de magie van Compagnie Estro. Het Franse gezelschap, dat het publiek vorig seizoen verraste met het sfeervolle Quelque chose à te dire, bracht een dubbele voorstelling, afgesloten met een sfeervolle after milonga in de Cultuurbar, en liet zien dat dans meer kan zijn dan beweging alleen: het is een manier om te voelen, te denken en te verwonderen. (Foto's Stefan Ackx)
De avond begon in de Kleine zaal met Ancrage fragile, een betoverende ontmoeting tussen een pottenbakker en twee dansers. Het stuk draait om balans en verankering: stevig staan om te kunnen draaien, vallen om weer op te staan, en telkens opnieuw proberen. Het was fascinerend om te zien hoe de dansers en de klei elkaar ontmoetten – hun bewegingen vormen de klei, terwijl de klei hun lichamen beïnvloedt. Ritmes, aanrakingen en ademhaling vermengden zich tot een intiem, bijna hypnotiserend spel. Beheersing en spontaniteit wisselden elkaar af, kwetsbaarheid en kracht dansten hand in hand.
Na de pauze volgde in de schouwburgzaal Mirages du temps (grote foto), waarin het lichaam als drager van tijd het verhaal vertelt. Het stuk laat je nadenken over het heden, de toekomst en wie we eigenlijk zijn. De dansers bewegen als elementen in de ruimte: soms verbonden, soms op afstand, een voortdurend spel tussen liefde en zelftwijfel, nabijheid en eenzaamheid. Het is poëtisch, ontroerend en soms haast filosofisch: een herinnering dat vooruitgaan het enige is wat we kunnen, ook als we de richting niet kennen.
Met deze dubbele voorstelling bewijst Compagnie Estro opnieuw dat dans veel meer kan zijn dan kunst. Het is een ervaring, een uitnodiging om de wereld om je heen met andere ogen te zien, om de kleine, kwetsbare momenten te voelen en te waarderen.
Na de voorstelling transformeerde de Cultuurbar in een sfeervolle danszaal waar door de leden van Tango Corrientes, en iedereen die het wilde, een gezellige after milonga werd gehouden.
Reactie plaatsen
Reacties